Jest to dziesiętny kod pozycyjny, w którym cyfry dziesiętne są przedstawiane jako 4-cyfrowe liczby binarne.
Tego rodzaju zapis daje się łatwo przekształcić w zapis dziesiętny.
Wadą tego kodu jest jego nadmiarowość: 4-cyfrowa liczba binarna pozwala zakodować 16 możliwości
z czego wykorzystuje się 10 odpowiadających poszczególnym cyfrom.
Stosuje się dwie główne metody przechowywania liczb systemu BCD:
W standardowym BCD na jedną jednostkę (1 bajt) przypada 1 cyfra tzn. 4 starsze bity bajtu nie są w ogóle wykorzystywane.
Natomiast w upakowanym BCD wykorzystywany jest cały bajt i jego połówki są traktowane jako osobne cyfry BCD.